SANMAK ve OLMAK

Hayatımız bu iki döngü içinde geçiyor.
Sanmak ve Olmak...

Olmak için çalışmak gerekirken,
Sanmak için böyle bir dert yok!

Aslına bakarsanız, hepimiz İnsanız!
Peki ya gerçekten öyle mi?

Daha iyi insan olmak için ne yapıyoruz?
Kaç tanemiz böyle bir çaba içinde?

Şimdi özeleştiri zamanı,

Onun için kendimize soralım istiyorum;

Kaç tanemizin yüreği sevgi ile çarpıyor!
Sevgi demişken, kaç tanemiz hayvanlara merhametli davranıyor?
 

Yaşlılara veya kadınlara ne kadar saygılıyız?
Toplu taşıma araçlarında onları gördüğümüzde, kaç tanemiz yer veriyor?

Dostlarımıza ne kadar dürüst olabiliyoruz!
Maddiyatı, dostluğa değişmeyen kaç kişiyi tanıyorsunuz?

“Beşer, şaşar” deniliyor, çok doğru...

Peki ya hatalı bir davranışımızdan dolayı özür dilemeyi biliyor muyuz?
 

Temiz bir dünyada yaşamak isterken,
Çevremizi nasıl katlettiğimizi neden fark etmiyoruz?

Kendimize adil davranılmasını isterken,

Elimize yetki geçtiğinde neden adil olamıyoruz?

Araç koltuğuna oturduğumuzda neden kural tanımıyoruz?
Ambulanslar ve İtfaiyelerin geçebileceğini düşünmeden,
Neden ara sokaklara sağlı, sollu park ediyoruz?
Neden?

Düğünlerde belindeki silahı sorumsuzca ateşleyenler,

Muhalefette başka, iktidarda başka davranan ve milleti süründüren siyasetçiler,
 

Sizlere samimi bir şey söyleyeyim mi?

Siz kendinizi insan olduğunuzu sanıyorsunuz, ama siz insan değilsiniz!...